คำถามที่พบบ่อยคือ “น้ำหล่อลื่นก่อนการหลั่งเพียงอย่างเดียวทำให้ตั้งครรภ์ได้หรือไม่?” ความน่าจะเป็น เพิ่มขึ้นเพียงใดในช่วงวันไข่ตก และ ของเหลวนี้มีอสุจิหรือไม่ หากไม่มีการหลั่งภายในจะถือว่าปลอดภัยหรือไม่? บทความนี้อธิบายอย่างเป็นระบบว่าน้ำหล่อลื่นก่อนการหลั่งคืออะไร เกิดเมื่อไร มีองค์ประกอบใด ภายใต้เงื่อนไขใดจึงพบอสุจิ และแนวทางลดความเสี่ยงการตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ด้วยวิธีที่มีหลักฐานรองรับ
น้ำหล่อลื่นก่อนการหลั่งคืออะไร และมาจากไหน?
น้ำหล่อลื่นก่อนการหลั่งเป็นของเหลวใสและลื่นที่อาจออกมาก่อนการหลั่งอสุจิ ขณะมีการกระตุ้นทางเพศ สร้างโดย ต่อมคาวเพอร์ (ต่อมใกล้ท่อปัสสาวะส่วนต้น) แล้วไหลออกทางท่อปัสสาวะ หลายครั้งเจ้าของร่างกายไม่ทันรู้สึก
ปริมาณต่างกันมากในแต่ละคน ตั้งแต่หยดเล็กน้อยถึงหลายมิลลิลิตร ประกอบด้วยน้ำ เมือก เอนไซม์ แร่ธาตุ และมีค่าความเป็นด่างอ่อน ๆ ช่วยทำให้สภาพในท่อปัสสาวะเป็นกลางหลังการขับปัสสาวะที่มีความเป็นกรด ทำให้สภาพเอื้อต่อการอยู่รอดของอสุจิภายหลัง
ออกเมื่อใด?
อาจออกตั้งแต่ระยะเริ่มต้นของการตื่นตัวทางเพศ และออกเป็นครั้งคราว ก่อนถึงจุดสุดยอด ทั้งระหว่างการเล้าโลมหรือสอดใส่ ปริมาณและความถี่เป็นปฏิกิริยาอัตโนมัติ ไม่สามารถควบคุมได้ด้วยความตั้งใจ
มีอสุจิปะปนอยู่หรือไม่?
โดยหลักแล้วของเหลวนี้ไม่สร้างจากอัณฑะ จึง มักไม่มีอสุจิ อย่างไรก็ตามอาจพาอสุจิที่หลงเหลือในท่อปัสสาวะจากการหลั่งครั้งก่อน หรือปริมาณเล็กน้อยของน้ำอสุจิที่เล็ดรอดระหว่างการกระตุ้นได้
การศึกษาจากมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ซานฟรานซิสโก พบอสุจิในราว 41% ของตัวอย่าง และในจำนวนนั้นประมาณ 37% เคลื่อนไหวได้ หลังยืนยันการทำหมันตัดท่อนำอสุจิแล้ว โดยทั่วไปจะไม่พบอสุจิอีก
ทำให้ตั้งครรภ์ได้จริงหรือไม่?
ได้ แม้ความเสี่ยงเฉลี่ยจะต่ำกว่าการหลั่งภายใน อสุจิไม่กี่ตัวที่ยังมีชีวิต หากเข้าสู่ช่วงเจริญพันธุ์ โดยเฉพาะวันไข่ตก ก็สามารถก่อให้เกิดการปฏิสนธิได้
ข้อมูลทางคลินิก ระบุว่าอสุจิอาจมีชีวิตอยู่ในมูกปากมดลูกที่เอื้อได้สูงสุด 5 วัน จึงอธิบายได้ว่าการมีเพศสัมพันธ์ก่อนวันไข่ตกหลายวันยังนำไปสู่การตั้งครรภ์ได้ หากมีอสุจิในน้ำหล่อลื่นก่อนการหลั่ง
การหลั่งนอกมี ดัชนีเพิร์ล ในการใช้จริงประมาณ 4–18 (หมายถึงอาจพบการตั้งครรภ์ไม่ตั้งใจได้ถึง 18 รายต่อคู่ 100 คู่ในหนึ่งปี) ความล้มเหลวเกิดจากการถอนช้าหรือมีอสุจิในน้ำหล่อลื่นก่อนการหลั่ง
แพร่โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ได้หรือไม่?
ได้ อาจมีเชื้อ เช่น คลามัยเดีย หนองใน ซิฟิลิส เอชพีวี เริม หรือเอชไอวี การใช้ถุงยางสม่ำเสมอและถูกวิธีช่วยลดความเสี่ยงมาก แต่ไม่หมดสิ้นทั้งหมด โดยเฉพาะโรคที่ติดต่อผ่านผิวหนังบริเวณที่ถุงยางไม่ปิด
การคุมกำเนิดและการลดความเสี่ยง
วิธีใช้สิ่งกั้น: ถุงยางอนามัย (ลาเท็กซ์ หรือวัสดุอื่น) ลดทั้งโอกาสตั้งครรภ์และโรคติดต่อ ควรสวมก่อนมีการสัมผัสอวัยวะเพศ
วิธีฮอร์โมน:
- ยาคุมกำเนิดรายวัน — ได้ผลสูงเมื่อรับประทานสม่ำเสมอ
- แผ่นแปะหรือวงแหวนช่องคลอด — เปลี่ยนตามกำหนด
- ห่วงอนามัยชนิดฮอร์โมน — ใช้ได้ 3–5 ปี ดัชนีเพิร์ลต่ำมาก (<0.2)
- ยาฝังคุมกำเนิดหรือฉีดฮอร์โมน — ระยะยาว ไม่ต้องดูแลทุกวัน
ไม่ใช้ฮอร์โมนและฉุกเฉิน: ห่วงอนามัยทองแดง / สายทองแดง (อยู่ได้ถึงประมาณ 10 ปี) และ ยาคุมฉุกเฉิน ควรรับประทานให้เร็วที่สุดภายใน 72–120 ชั่วโมงหลังมีเพศสัมพันธ์ที่ไม่ได้ป้องกัน
สรุป
น้ำหล่อลื่นก่อนการหลั่งอาจมีอสุจิและเชื้อโรคบางชนิดได้ในบางกรณี การตั้งครรภ์โดยไม่มีการหลั่งภายใน จึงเป็นไปได้โดยเฉพาะช่วงใกล้วันไข่ตก การหลั่งนอกเพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอ ควรใช้วิธีคุมกำเนิดที่มีประสิทธิภาพและถุงยางเพื่อเสริมการป้องกันโรค