Reciprocale IVF: eicellen van de één, zwangerschap bij de ander

Profielfoto van de auteur
Zappelphilipp Marx
Twee partners plannen een IVF-behandeling samen aan tafel

Reciprocale IVF maakt het voor twee moeders mogelijk de betrokkenheid te delen: de ene partner doneert de eicellen, de andere draagt de zwangerschap. De aanpak volgt beproefde IVF-protocollen, is planbaar en goed te documenteren – medisch, organisatorisch en juridisch. Toegankelijke overzichten van proces en succesfactoren vind je bij de HFEA (HFEA); klinische diepgang bij NICE (CG156), ESHRE (Guidelines) en de NHS (NHS).

Eerst de rolverdeling

Voordat jullie met afspraken en medicatie starten, leg de rollen vast: wie doneert en wie draagt – en waarom. Bepalend zijn eicelleeftijd en bevindingen, de praktische haalbaarheid in het dagelijks leven en jullie voorkeur. Handig is een korte beslismatrix:

CriteriaVragen voor inschattingPraktische tip
EicelfactorenLeeftijd, AMH/AFC, endometriose, eerdere operatiesRolverdeling afstemmen op eicelleeftijd
UterusfactorenSlijmvlies, myomen/poliepen, ontstekingAfwijkingen vóór start behandelen
Werk & dagelijks levenWerkuren, diensten, mantelzorgGedeelde agenda; vervanging vroeg regelen
Wens & rollenWie wil doneren, wie zwanger zijn – nu & later?Bespreek verwachtingen open

Zo werkt reciprocale IVF

Eicellen van partner A worden gestimuleerd en geoogst, in het lab bevrucht met donorsperma en als embryo overgebracht naar de baarmoeder van partner B. A levert de genetische bijdrage, B de zwangerschap. Voor een volgend kind kunnen de rollen bewust worden omgedraaid. Het klinische pad is gelijk aan IVF; verschillen zitten vooral in rolverdeling, documentatie en enkele juridische stappen.

Lesbisch koppel dat bespreekt wie eicellen doneert en wie de zwangerschap draagt
Eicellen van A, zwangerschap bij B — rollen kun je afhankelijk van levensfase wisselen.

Kans op succes en beïnvloedende factoren

De sterkste factor is de eicelleeftijd van de donerende partner. Verder tellen labkwaliteit, embryo-ontwikkeling, endometriumvoorbereiding, timing van de transfer, een single-embryo-strategie en eventuele comorbiditeit. Vakverenigingen adviseren vaak een single-embryo-transfer om meerlingrisico’s te verlagen – conform ESHRE-aanbevelingen voor stimulatie en de klinische praktijk (ESHRE).

FactorInvloedWat te doen
EicelleeftijdhoogLeeftijd & AMH/AFC meenemen in rolkeuze
Embryokwaliteitmatig–hoogKies een ervaren lab; add-ons alleen bij aangetoond nut (ASRM)
EndometriummatigOntsteking/myomen behandelen; transfervenster raken
TransferstrategiematigMeestal single-embryo-transfer; risico’s zorgvuldig afwegen
LeefstijlmatigNiet roken; slaap, voeding en stressmanagement prioriteren

Voor donatiestandaarden en add-ons biedt de ASRM-leidraad heldere duiding (ASRM). Een publieksvriendelijk overzicht van oorzaken en behandelopties vind je bij de NHS (NHS).

Stap-voor-stap verloop

  1. Vooronderzoek bij beiden: Anamnese, echo, hormonen, ovariële reserve (AMH/AFC), infectiescreening, vaccinatiestatus; zo nodig genetische counseling. Rollen, tijdlijn en budget bepalen; kliniek kiezen.

  2. Ovariële stimulatie en eicelpunctie (partner A): Stimulatie met monitoring, ovulatietrigger, transvaginale punctie. Doel: goede oogst met laag OHSS-risico.

  3. Bevruchting en embryokweek: IVF/ICSI afhankelijk van bevindingen; kweek enkele dagen, kwaliteitsbeoordeling. Add-ons alleen gebruiken bij bewezen meerwaarde.

  4. Voorbereiding op transfer (partner B): Endometriumopbouw in natuurlijke of gesubstitueerde cyclus; transfervenster vastleggen; vaak single-embryo-transfer.

  5. Transfer en follow-up: Embryotransfer, luteale ondersteuning, zwangerschapstest, vroege echo; medicatie zo nodig bijstellen.

Veiligheid, tests en medicatie

Standaardzorg omvat actuele infectiescreening, vaccinatiestatus (bijv. rubella), medicatie- en schildkliercheck en foliumzuur preconceptioneel. Moderne protocollen beperken OHSS-risico; single-embryo-strategieën verminderen meerlingkans. De hoofdlijnen zijn consistent in richtlijnen (zie ESHRE en NHS).

Tijd, kosten en organisatie

Reken op wachttijd voor het eerste consult en diagnostiek. De actieve fase duurt doorgaans twee tot zes weken – van stimulatie via punctie en kweek tot transfer. Kosten en vergoeding variëren; plan ruimte voor extra cycli of cryo-transfers en archiveer documenten centraal.

BouwsteenWaarop lettenPraktische tip
AfsprakenMonitoring, ingreepdag, transfervenster, afwezigheid op werkGedeelde agenda; vervanging vroegtijdig regelen
BudgetStimulatie, punctie, lab, transfer, medicatie; evt. cryo & opslagGespecificeerde offertes opvragen; buffer toevoegen
DocumentenToestemmingen, donorstukken, facturen, protocollenScannen en centraal, langdurig bewaren
LogistiekReizen, kinderopvang, dagelijkse supportChecklists gebruiken; verantwoordelijkheden afspreken

Donor zoeken en criteria

Je kunt kiezen voor een kliniek-/spermadonorbaan of een bekende donor. Belangrijk: actuele testen, transparante profielen, duidelijkheid over eventueel toekomstig contact en solide documentatie. Bij wens voor broertjes/zusjes: vroegtijdig beschikbaarheid van dezelfde donor en familieplafonds bespreken. Klinische routes bieden kwaliteitsbewaking en traceerbaarheid; bij particuliere routes zijn gestructureerde afspraken en juridisch advies essentieel.

Mythes en feiten

  • Meer embryo’s = hogere kans? Single-embryo-transfer verlaagt risico en is vaak het veiligst.
  • De “fitste” partner moet dragen? Eicelleeftijd, medische voorgeschiedenis, dagelijks leven en voorkeur wegen zwaarder.
  • Add-ons helpen altijd? Alleen kiezen bij bewezen meerwaarde.
  • De wet is overal hetzelfde? Nationale regels verschillen sterk.
  • Vers is altijd beter dan cryo? Cryo-transfers kunnen even goed presteren.
  • Leefstijl compenseert leeftijd? Helpt, maar vervangt biologie niet.
  • Bekende donor maakt alles simpel? Tests, documentatie en duidelijke afspraken blijven noodzakelijk.
  • Eén negatieve transfer = fout plan? Meerdere pogingen en protocolaanpassingen zijn normaal.

Wanneer naar de arts

  • Vóór start: basisdiagnostiek en planning van rollen en tijdlijn.
  • Bij bestaande aandoeningen, chronische medicatie of onregelmatige cycli.
  • Als zwangerschap uitblijft na transfers of als protocollen moeten worden aangepast.

Bondige publieksinfo: NHS; technische details over stimulatie en timing: ESHRE.

Donoren vinden met RattleStork

RattleStork helpt bij het zoeken naar donoren met geverifieerde profielen, veilige chat en tools voor planning van afspraken, notities, cyclus- en timingplanning en privé-checklists. Focus: transparantie, veiligheid en goede documentatie. RattleStork vervangt geen medisch advies.

RattleStork-app met profielverificatie, chat en planning-checklists
Met RattleStork profielen beoordelen, afspraken vastleggen en je volgende stappen plannen.

Conclusie

Reciprocale IVF combineert gedeelde betrokkenheid met de structuur van klinische zorg. Doorslaggevend zijn eicelleeftijd, een goed voorbereid endometrium, realistische plannen voor tijd en budget, evidence-based keuzes en heldere juridische documentatie. Met zorgvuldige planning creëer je goede voorwaarden voor een veilig verloop – nu en voor eventuele toekomstige kinderen.

Disclaimer: De inhoud van RattleStork wordt uitsluitend verstrekt voor algemene informatie- en educatieve doeleinden. Het vormt geen medisch, juridisch of professioneel advies; er wordt geen specifiek resultaat gegarandeerd. Gebruik van deze informatie is op eigen risico. Zie onze volledige disclaimer.

Veelgestelde vragen (FAQ)

De ene partner doneert eicellen, de andere krijgt de embryotransfer en draagt de zwangerschap; beiden zijn betrokken.

Ja. Beide termen duiden op gedeelde genetische en zwangerschapsbetrokkenheid binnen het koppel.

De techniek kan, maar de kans op succes hangt sterk af van de eicelleeftijd van de donerende partner.

Vaak logisch vanwege eicelkwaliteit, maar individuele bevindingen kunnen de rolkeuze veranderen.

Beide kunnen vergelijkbaar presteren; de keuze hangt af van protocol en individuele factoren.

Meestal wordt single-embryo-transfer geadviseerd om risico’s van meerlingen te beperken.

Infectiescreening, vaccinatiestatus, hormonen en echo; zo nodig genetische counseling en schildkliercontrole.

De actieve fase is meestal twee tot zes weken, plus wachttijd voor afspraken en diagnostiek.

Mogelijke bijwerkingen van stimulatie en ingrepen, en risico op meerlingzwangerschap; moderne protocollen beperken dit.

Ja — veel koppels plannen een volgend kind met omgekeerde rollen, afhankelijk van leeftijd en bevindingen.

Nee. Klinieken en sperma-banken leveren gescreende donoren met duidelijke documentatie.

Vaak wel, onder voorbehoud van beschikbaarheid en familieplafonds; vroeg met de kliniek plannen.

Kosten verschillen per land, kliniek en protocol; reken ook op medicatie-, lab- en opslagkosten.

Bij klinische behandeling en juiste voorwaarden kan de niet-barende partner vaak vanaf geboorte juridisch ouder zijn; bij bekende donor of buitenklinische conceptie zijn erkenning of (partner)adoptie en goede documentatie nodig.