In juni 2025 verbaasde Telegram-oprichter Pavel Durov het publiek door te onthullen dat hij al meer dan 100 kinderen heeft – zes binnen vaste relaties, maar het merendeel via spermadonaties in twaalf landen. Hij beloofde al zijn nakomelingen een gelijk aandeel in zijn miljardenvermogen.
Durov staat daarmee symbool voor een nieuwe generatie seriedonoren – mannen die veel meer dan 50 kinderen op de wereld zetten. Particuliere donaties ontsnappen vaak aan overheidscontrole; grenzen en registratieplichten verschillen sterk per land. De profielen hieronder laten zien waarom het onderwerp in 2025 brandender is dan ooit en welke juridische grijze zones dringend moeten worden gesloten.
Pavel Durov – Tech-miljardair met 100+ kinderen
In interviews met de New York Post en Le Point verklaarde Durov sinds 2009 sperma te doneren “om talent te verspreiden”. Zijn vermogen van circa 17 miljard USD wil hij gelijkmatig verdelen onder al zijn nakomelingen – echter pas 30 jaar na zijn overlijden. (Bron)
Jonathan Jacob Meijer – “De man met 1 000 kinderen”
Volgens The Guardian verwekte de Nederlandse muzikant tussen 550 en meer dan 1 000 kinderen. In 2023 verbood een rechtbank hem verdere donaties; Netflix verfilmde het schandaal als The Man with 1000 Kids. (Bron)
Ari Nagel – “The Sperminator” (VS, 165 kinderen)
De New Yorkse wiskundeleraar verwelkomde in 2024 zijn 165e kind en kondigde aan op zijn 50e met “donorpensioen” te gaan. (Bron)
Kyle Gordy – Wereldtour naar de 100-kindgrens
Gordy, zelfverklaarde “CEO of Sperm Donating”, telt 87 geboren kinderen en reist in 2025 door Japan, Ierland en Zuid-Korea om de 100 vol te maken. (Bron)
Robert Charles Albon – alias “Joe Donor” (180+ kinderen)
Uit een uitspraak van het Britse High Court in 2025 bleek dat Albon meer dan 180 kinderen heeft verwekt. De rechter waarschuwde expliciet voor ongereguleerde privé-donaties. (Bron)
Clive Jones – 129 kinderen vanuit zijn bestelbus
De gepensioneerde leraar uit Nottingham levert monsters met zijn bestelbus bij ontvangers; 129 kinderen zijn officieel bevestigd. (Bron)
Anthony Greenfield – 64 kinderen via Keniaanse bank
Deze Amerikaanse donor droeg in 2024 meer dan 500 monsters over aan een Keniaanse spermabank, die jaarlijks honderden extra zwangerschappen plant. (Bron)
Dr. Donald Cline – Kliniekschandaal in Indiana (minstens 94 kinderen)
In de jaren ’70 en ’80 insemineerde Cline patiënten heimelijk met zijn eigen sperma; DNA-testen brachten minstens 94 kinderen aan het licht. Netflix vertelt het verhaal in Our Father. (Bron)
Bertold Wiesner – Historische seriedonor (600+ kinderen)
DNA-analyses tonen dat deze Weense fysioloog tussen de jaren ’40 en ’60 tot 600 kinderen verwekte door in zijn Londense kliniek eigen sperma te gebruiken. (Bron)
Risico’s & beleidslacunes
Genetische risico’s —Een TP53-mutatiegeval uit 2025 toonde hoe één donorsample minstens 67 kinderen trof, van wie tien al kanker ontwikkelden.
Ongelijke limieten — Het VK beperkt één donor tot tien gezinnen, Denemarken tot twaalf; veel landen geven slechts richtlijnen. EU-ministers bespreken momenteel een Europees 25-gezinnenplafond.
Private markten — Facebookgroepen, koerierszendingen en internationale spermabanken omzeilen nationale registers; halfbroers en -zussen riskeren onbedoelde incest en verplichte medische tests worden vaak overgeslagen.
Spermadonatie met RattleStork – een flexibele optie
RattleStork verbindt wensouders met geverifieerde spermadonoren. Singles en stellen kunnen thuis-inseminaties zelfstandig, discreet en betaalbaar plannen – zonder kliniekwachttijden of verborgen kosten.
Conclusie
Van de pronatalistische miljardplannen van Pavel Durov tot Netflix-documentaires over seriedonoren: deze gevallen laten zien hoe snel ongereguleerde spermadonatie ethische en medische grenzen kan overschrijden. Geünificeerde registers, duidelijke plafonds en transparante platforms zoals RattleStork vormen sleutels tot een veilige, eerlijke en duurzame gezinsplanning.