ICSI – intracytoplazmatyczna injekcja plemników w leczeniu męskiej niepłodności

Profilbild des Autors
autor: Zappelphilipp Marx27 maja 2025
Mikroinjekcja: embriolog wykonuje ICSI – plemnik w komórce jajowej

Intracytoplazmatyczna injekcja plemników (ICSI) to obecnie najważniejsza metoda mikromanipulacji, gdy klasyczna zapłodnienie in vitro (IVF) zawodzi z powodu ciężkiej męskiej niepłodności. Poniższy przewodnik obejmuje wszystkie zagadnienia – od wskazań, przez przebieg i koszty, aż po szanse powodzenia, ryzyka i ramy prawne w Polsce.

Co to jest ICSI i kiedy się je stosuje?

W trakcie ICSI pod mikroskopem za pomocą mikropipety pojedynczy plemnik jest bezpośrednio wprowadzany do cytoplazmy dojrzałej komórki jajowej. Zabieg wskazany jest przy zespole OAT, azoospermii po TESE/micro-TESE, znacznej fragmentacji DNA, przeciwciałach przeciwplemnikowych oraz po powtarzających się niepowodzeniach zapłodnienia w poprzednich cyklach IVF. Obowiązkowa jest ocena genetyczna (badanie delecji AZF, mutacji CFTR, kariotyp), by wykryć defekty mogące być przekazywane potomstwu.

Porównanie metod zapłodnienia

  • ICI / IVI – inseminacja domowa
    Nasienie umieszcza się przy szyjce macicy za pomocą strzykawki lub kubeczka. Opcja przy łagodnych problemach lub nasieniu dawcy; najniższe koszty, pełna prywatność.
  • IUI – inseminacja wewnątrzmaciczna
    Oczyszczone plemniki trafiają cewnikiem do jamy macicy. Stosowana przy umiarkowanych zaburzeniach męskich, przeszkodach szyjkowych lub niejasnej przyczynie niepłodności; średni koszt, prosta procedura kliniczna.
  • IVF – zapłodnienie in vitro
    Kilka stymulowanych komórek jajowych łączy się w laboratorium z przygotowanymi plemnikami. Standard przy zamkniętych jajowodach, endometriozie czy nieudanej IUI; wyższe szanse, wyższy koszt.
  • ICSI – mikroiniekcja plemników
    Pojedynczy plemnik jest mikroskopijnie wstrzykiwany do komórki jajowej. Rozwiązanie precyzyjne przy ciężkiej męskiej niepłodności lub plemnikach z TESE; najwyższy koszt, ale największa szansa przy niskiej liczbie i jakości plemników.

Jakie są koszty ICSI w Polsce?

ICSI stanowi dodatek do procedury IVF. Całkowity koszt jednej rundy stymulacji wynosi około 12 000–15 000 zł (leki, punkcja, laboratorium, transfer). Dodatkowa opłata za ICSI to 2 500–4 000 zł.
Refundacja: obecnie brak ogólnokrajowych programów NFZ, jednak wybrane programy regionalne (np. woj. mazowieckie, małopolskie) dofinansowują 2–3 cykle.

Dodatkowe koszty: biopsja jądra (TESE) 5 000–8 000 zł, badania genetyczne 800–1 200 zł, PGT-A 4 000–7 000 zł, krioprezerwacja 500–800 zł/rok.

Przebieg krok po kroku

  1. Diagnostyka i konsultacja: seminogram, profil hormonalny, USG, badania infekcyjne i genetyczne.
  2. Stymulacja jajników: 8–12 dni gonadotropin, ścisłe monitorowanie, protokoły niskodawkowe przy ryzyku PCO.
  3. Punkcja i pobranie plemników: 34–36 h po wyzwoleniu hCG/GnRH; TESE/micro-TESE przy azoospermii.
  4. Selekcja plemników: gradient gęstości, IMSI lub PICSI, by zminimalizować uszkodzenia DNA.
  5. Iniekcja plemnika: 1 plemnik na komórkę jajową (MII) przy użyciu mikromanipulatora.
  6. Hodowla embrionów i time-lapse: obserwacja do dnia 5 (blastocysta); opcjonalnie PGT-A/PGT-M.
  7. Transfer lub freeze-all: pojedynczy transfer zmniejsza ryzyko bliźniąt; przy wysokim estradiolu mrożenie i późniejszy transfer w cyklu naturalnym lub HRT.
  8. Wsparcie fazy lutealnej: progesteron (żel/kapsułki) do 10.–12. t.c.
  9. Test β-hCG i USG: test po 12–14 dniach, pierwszy przegląd serca ok. 6.–7. t.c.

Szanse powodzenia

Stopień zapłodnień po ICSI to 70–80 %. Kliniczna częstość ciąży per transfer jest podobna jak w IVF i zależy głównie od wieku kobiety:

  • < 35 lat: 45–55 %
  • 35–37 lat: 35–45 %
  • 38–40 lat: 25–30 %
  • > 40 lat: < 15 %

Uwzględniając transfery kriogeniczne, wskaźnik „baby take-home” w jednej rundzie u kobiet < 35 lat może przekroczyć 60 %.

Jak poprawić swoje szanse?

Styl życia: prawidłowa masa ciała, zaprzestanie palenia, alkohol < 5 jednostek/tydzień, codzienna suplementacja kwasem foliowym i witaminą D, umiarkowany wysiłek fizyczny.

Czynniki męskie: dieta bogata w antyoksydanty (wit. C/E, Q10, Omega-3) i 3-miesięczna abstynencja od nikotyny i sterydów zmniejszają fragmentację DNA.

Leki wspomagające:DHEA i CoQ10 mogą wspierać pacjentki z niską odpowiedzią (niewielkie dowody – konsultacja lekarska).

Ryzyka i skutki uboczne

  • OHSS: rzadko (< 1 %) przy protokole antagonistycznym i strategii freeze-all.
  • Wieloraczki: przy wielu transferach; single-transfer ogranicza ryzyko bliźniąt < 5 %.
  • Epigenetyka: lekko podwyższone ryzyko zespołów imprintingowych (absolutnie < 1 %).
  • Obciążenie psychiczne: koszty i wielokrotne cykle mogą powodować stres; zalecana wsparcie psychologiczne.

Ramowe przepisy prawne (Polska)

  • Ustawa o leczeniu niepłodności (2015) – limit do 6 zarodków w kulturze, przechowywanie do 5 lat.
  • Anono­­­mowość dawcy – dzieci mają prawo do poznania tożsamości dawcy po ukończeniu 18 lat.
  • Wymagana pisemna zgoda na zabiegi inwazyjne (TESE) oraz informacja o ryzykach zgodnie z ustawą o transplantacjach.

Wytyczne i źródła naukowe

Podsumowanie

ICSI to najdokładniejsza metoda radzenia sobie z ciężką męską niepłodnością. Dzięki nowoczesnym mikromanipulacjom, zaawansowanemu laboratorium i single-transferowi osiąga się do 55 % ciąż w świeżych cyklach u młodych pacjentek. Pełna informacja o kosztach, ryzykach i wsparcie genetyczne to podstawa, by terapia wykorzystała swój pełny potencjał.

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

W IVF komórki jajowe i plemniki są jedynie umieszczane razem w laboratorium – zapłodnienie następuje samoistnie. W ICSI pojedynczy plemnik jest wstrzykiwany bezpośrednio do cytoplazmy, omijając problemy z ruchem czy budową plemników.

Ciężkie OAT, azoospermia z TESE/micro-TESE, wysoka fragmentacja DNA, przeciwciała przeciwplemnikowe, niepowodzenia po IVF lub mniej niż 1 mln prawidłowych plemników/ml.

Około 12 000–15 000 zł za cykl stymulacji (ICSI +2 500–4 000 zł). Refundacja w wybranych programach regionalnych.

Zapłodnienie 70–80 % injekcji.
Ciąża per transfer: 45–55 % (< 35 lat), 35–45 % (35–37 lat), 25–30 % (38–40 lat), < 15 % (> 40 lat).
Baby take-home rate z kriotransferami często > 60 %.

10–30 % może wykazywać zaburzenia aktywacji, nieprawidłowe chromatyny lub defekty ooplazmatyczne. Jakość komórki jajowej też ma znaczenie.

Jeśli są żywe plemniki, wyniki są porównywalne z ejakulatem, pod warunkiem profesjonalnego laboratorium.

Wyniki mieszane. IMSI (6 000× powiększenie) i PICSI (wiązanie hialuronianu) mogą obniżyć ryzyko poronień, ale nie gwarantują wzrostu ciąż.

U kobiet ≥ 35 lat, po poronieniach lub nieudanych cyklach, by zmniejszyć ryzyko aneuploidii i skrócić czas do ciąży. Wymaga zgody komisji etycznej.

Ryzyko zależy od liczby transferowanych zarodków, nie od metody zapłodnienia.

Tak – OHSS zależy od stymulacji. Protokół antagonistyczny, GnRH-trigger i freeze-all obniżają ryzyko.

Minimalnie podwyższone ryzyko zespołów imprintingowych (absolutnie < 1 %).

Stymulacja 8–12 dni → punkcja D0 → transfer D5. Od rozpoczęcia do testu β-hCG ok. 4 tygodnie.

2–4 dni abstynencji optymalizują objętość i ruchliwość.

BMI 18–25, unikanie papierosów i alkoholu, dieta bogata w Omega-3, foliany (400 µg) i wit. D, umiarkowany ruch, redukcja stresu.

U mężczyzn 3-miesięczna suplementacja (CoQ10 300 mg/d, L-karnityna 2 g/d) może poprawić ruchliwość. Skonsultuj z lekarzem.

Współczesna witryfikacja daje podobne wskaźniki implantacji i żywych urodzeń jak transfer świeży, z mniejszym ryzykiem OHSS.

Połączenie łagodnej stymulacji (150–225 IU/d) i single-transferu, by obniżyć koszty, OHSS i wieloraczki.

Jeśli uda się uzyskać żywe plemniki, zapłodnienie wynosi 60–70 %, a ciąża per transfer podobna jak przy ejakulacie.

Zalecane przy ciężkim czynnikiem męskim: AZF, panel CFTR, kariotyp. Wyniki wpływają na plan leczenia i poradnictwo genetyczne.

Psychologowie leczenia niepłodności, grupy online (RattleStork‐Community), wsparcie NFZ i lokalne fundacje.