Donacja komórek jajowych 2025 – Koszty, szanse na powodzenie i sytuacja prawna w Polsce

Zdjęcie autora
Zappelphilipp Marx
Analiza laboratoryjna przed procedurą donacji komórek jajowych

Coraz więcej par w Polsce rozważa donację komórek jajowych, ponieważ naturalna ciąża nie jest możliwa. W przeciwieństwie do Niemiec, w Polsce procedura donacji jest legalna i regulowana ustawą z dnia 25 czerwca 2015 r. o leczeniu niepłodności. Wiele osób jednak trafia do prywatnych klinik z powodu ograniczonej liczby refundowanych zabiegów. Ten przewodnik przedstawia najważniejsze informacje – od przebiegu procedury przez koszty i szanse na powodzenie, aż po aktualne regulacje prawne.

Jak przebiega donacja komórek jajowych?

Po odpowiedniej stymulacji hormonalnej pobiera się od dawczyni kilka dojrzałych komórek jajowych. W laboratorium komórki jajowe są następnie zapładniane metodą in vitro (IVF) lub intracytoplazmatycznej iniekcji plemnika (ICSI). Powstałe w ten sposób zarodki przez kilka dni rozwijane są w inkubatorze, a następnie przenoszone do macicy biorczyni. Genetycznie dziecko pochodzi od dawczyni, ale prawnie w Polsce matką uznawana jest kobieta, która urodzi dziecko.

Dlaczego donacja komórek jajowych jest w Polsce legalna?

Donacja komórek jajowych jest w Polsce dozwolona i uregulowana ustawą z dnia 25 czerwca 2015 r. o leczeniu niepłodności (Dz.U. z 2015 r. poz. 1080). Ustawa ta przewiduje m.in. zasady kwalifikacji dawczyń (wiek 18–34 lata, dobry stan zdrowia fizycznego i psychicznego, brak obciążeń genetycznych) oraz konieczność zachowania anonimowości między dawczynią a biorczynią. Ponadto Narodowy Fundusz Zdrowia refunduje jedynie ograniczoną liczbę procedur, dlatego wiele par korzysta z ofert prywatnych klinik. Dawczyni może otrzymać wyłącznie zwrot kosztów (dojazdy, badania, opieka medyczna), bez dodatkowego wynagrodzenia.

Donacja zarodków – opcja dostępna, ale rzadziej wybierana

Donacja zarodków (pozostałych po procedurach IVF) także jest w Polsce dozwolona, o ile obie strony spełnią wymogi prawne i medyczne. Kliniki zajmujące się leczeniem niepłodności przeprowadzają badania genetyczne i psychologiczne zarówno dawcy, jak i biorczyni, a następnie zawierają pisemną zgodę. W praktyce jednak donacja zarodków występuje rzadziej niż donacja komórek jajowych, głównie z uwagi na logistykę przechowywania i dystrybucji zarodków.

Prawo rodzicielskie: kto jest matką?

Zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (art. 92–94) matką dziecka jest kobieta, która je urodziła. Niezależnie od tego, czy zarodek pochodzi od dawczyni, w akcie urodzenia wpisuje się biorczynię jako matkę. Nie wymaga się osobnego uznania ojcostwa ani adopcji, pod warunkiem że dziecko urodziło się w klinice działającej zgodnie z prawem o leczeniu niepłodności.

Macierzyństwo zastępcze – ograniczenia prawne

W Polsce formalnie nie ma jednoznacznej ustawy regulującej macierzyństwo zastępcze. Orzecznictwo i praktyka sądowa uznają, że porozumienia w sprawie surrogacji zawarte w Polsce są niewiążące. Polskie pary, które korzystają z macierzyństwa zastępczego za granicą, muszą potem uzyskać sądowy wyrok uznania dziecka za własne lub przeprowadzić procedurę adopcyjną, co bywa czasochłonne i kosztowne.

Przegląd ryzyk medycznych

Dawczynie: Typowe skutki uboczne stymulacji hormonalnej to nudności, bóle głowy i lekkie dolegliwości brzucha. Ciężki zespół hiperstymulacji jajników (OHSS) występuje w około 1% cykli Braat i in. 2014. Sam zabieg pobrania komórek jajowych jest małoinwazyjny, ale wiąże się z niewielkim ryzykiem krwawienia lub infekcji. Biorczynie: Szwedzkie badanie rejestrowe wskazuje, że ciąże po donacji komórek jajowych mają dwukrotnie wyższe ryzyko wystąpienia stanu przedrzucawkowego w porównaniu z ciążami z własnymi komórkami Magnusson i in. 2021. Jednak w doświadczonych klinikach w Polsce, z rygorystyczną kontrolą (regularne USG i badania krwi), większość cykli przebiega bez poważnych komplikacji.

Aktualne szanse na powodzenie

Według najnowszego raportu ART ESHRE (European Society of Human Reproduction and Embryology) za rok 2019, odsetek ciąż klinicznych po transferze świeżych embrionów uzyskanych z komórek jajowych wyniósł 50,5 %ESHRE 2023. Amerykański raport CDC (Centers for Disease Control and Prevention) za rok 2022 odnotował, że wśród kobiet poniżej 30. roku życia, które otrzymały komórki jajowe od dawczyni, odsetek urodzeń żywych wyniósł 55 % na cykl CDC 2022. Wiodące kliniki w Hiszpanii informują o wskaźnikach sukcesu przekraczających 65 % na transfer, dzięki nowoczesnym laboratoriom i preimplantacyjnej diagnostyce genetycznej (PGT-A) Embriogyn 2024. Kluczowe czynniki to wiek i stan zdrowia dawczyni, jakość embrionów oraz doświadczenie zespołu embriologicznego.

Porównanie kierunków – ceny i warunki w 2025

W Polsce koszty jednego cyklu donacji komórek jajowych w prywatnej klinice wahają się od 15 000 do 25 000 zł, nie licząc leków. Wiele par decyduje się jednak na zabieg za granicą, aby unikać długich kolejek lub obniżyć koszty. Poniżej 13 popularnych kierunków z przybliżonymi cenami (w euro oraz przeliczone na złote, przy kursie 1 EUR ≈ 4,5 PLN):

  • Hiszpania – 7 000–11 000 EUR (≈ 31 500–49 500 PLN), darowizna anonimowa, sukces do 60 %
  • Czechy – 6 000–9 000 EUR (≈ 27 000–40 500 PLN), darowizna anonimowa, krótkie listy oczekujących
  • Grecja – 6 500–10 000 EUR (≈ 29 250–45 000 PLN), nowe przepisy śledzenia od 2023 r.
  • Portugalia – 6 500–9 500 EUR (≈ 29 250–42 750 PLN), brak anonimowości; dziecko może uzyskać dane dawcy po 18. roku życia
  • Bułgaria – 5 500–8 500 EUR (≈ 24 750–38 250 PLN), darowizna anonimowa, max. 5 dzieci od jednej dawczyni
  • Ukraina – 5 000–8 000 EUR (≈ 22 500–36 000 PLN), liberalne przepisy, ryzyko polityczne
  • Stany Zjednoczone – 15 000–25 000 EUR (≈ 67 500–112 500 PLN), darowizna nieanonimowa, kompleksowe testy genetyczne
  • Kanada – 10 000–14 000 EUR (≈ 45 000–63 000 PLN), system altruistyczny, brak wynagrodzenia dla dawczyni
  • Izrael – 9 000–12 000 EUR (≈ 40 500–54 000 PLN), darowizna anonimowa, ścisłe wymagania medyczne
  • Japonia – 8 000–12 000 EUR (≈ 36 000–54 000 PLN), darowizna anonimowa, ograniczone prawa do informacji
  • Węgry – 6 500–9 500 EUR (≈ 29 250–42 750 PLN), jedynie donacje rodzinne, brak anonimowości
  • Gruzja – 5 000–8 000 EUR (≈ 22 500–36 000 PLN), liberalne przepisy, krótkie czasy oczekiwania
  • Francja – 6 000–9 000 EUR (≈ 27 000–40 500 PLN), darowizna anonimowa; dziecko może uzyskać dane dawcy po 18. roku życia

Do kosztów kliniki należy doliczyć leki, podróż i zakwaterowanie. Wiele par z Polski planuje łączny budżet w wysokości 31 000–54 000 PLN na cykl, w zależności od destynacji i długości pobytu.

Perspektywy: czy czekają nas zmiany?

W 2025 r. nie planuje się większych zmian w polskim prawie o leczeniu niepłodności. Ministerstwo Zdrowia oraz Instytut Matki i Dziecka publikują co jakiś czas zaktualizowane wytyczne, ale podstawowe regulacje pozostają w mocy. Parom i specjalistom zaleca się śledzenie komunikatów na stronach Ministerstwa Zdrowia i Centrum Organizacyjno-Koordynacyjnego ds. Transplantacji „POLTRANSPLANT” w zakresie nowych zaleceń.

Donacja nasienia – szybka, legalna alternatywa

Jeśli problem niepłodności dotyczy mężczyzny, donacja nasienia w Polsce jest legalna i znacznie prostsza w organizacji niż donacja komórek jajowych za granicą. RattleStork łączy przyszłych rodziców z certyfikowanymi dawcami, oferując bezpieczną komunikację, monitorowanie cyklu oraz standardowe umowy prawne – wszystko w intuicyjnej aplikacji. Dzięki temu obie strony przechodzą wymagane badania medyczne i konsultacje psychologiczne, co czyni donację nasienia opcją dostępną i niezawodną.

RattleStork – aplikacja do donacji nasienia
Ilustracja: RattleStork – aplikacja do donacji nasienia

Podsumowanie

Donacja komórek jajowych w Polsce jest legalna i regulowana, ale wiąże się z długimi kolejkami oraz kosztownymi procedurami w placówkach prywatnych. Wiele par decyduje się na zabieg za granicą, aby skrócić czas oczekiwania lub obniżyć koszty. Osoby rozważające tę opcję powinny wybrać renomowaną klinikę (najlepiej w kraju UE), skorzystać z porady prawnej i dokładnie zaplanować budżet oraz logistykę. Dokładne przygotowanie jest kluczem do zwiększenia szans na sukces.

Zastrzeżenie: Treści RattleStork służą wyłącznie ogólnym celom informacyjnym i edukacyjnym. Nie stanowią porady medycznej, prawnej ani profesjonalnej; nie gwarantuje się żadnego konkretnego rezultatu. Korzystasz z tych informacji na własne ryzyko. Zobacz nasz pełne zastrzeżenie.

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Tak, w Polsce dawstwo komórek jajowych jest dozwolone na mocy ustawy o leczeniu niepłodności z 2015 roku, ale musi odbywać się w wyznaczonych ośrodkach i z zachowaniem przewidzianych w ustawie zasad (m.in. anonimowości).

Celem jest ochrona praw biorczyni, dawczyni oraz przede wszystkim dobra przyszłego dziecka. Ustawa ma zapobiegać nadużyciom, komercjalizacji oraz zapewnić bezpieczeństwo i właściwe standardy medyczne.

Co do zasady ustawa przewiduje anonimowość dawcy. Istnieje jednak tzw. dawstwo partnerskie lub rodzinne, ale jest ono mocno ograniczone i wymaga spełnienia szeregu warunków formalnych i medycznych.

Dawczyni przechodzi badania kwalifikacyjne oraz stymulację hormonalną, by wyprodukować większą liczbę dojrzałych komórek jajowych. Następnie lekarz pobiera je w trakcie punkcji. Po zapłodnieniu, zarodki są transferowane do macicy biorczyni. Dawczyni nie bierze już w tym udziału.

Przede wszystkim skutki uboczne stymulacji hormonalnej (m.in. bóle głowy, wahania nastroju, ryzyko zespołu hiperstymulacji jajników). Pobranie komórek jajowych (punkcja) może wiązać się z ryzykiem krwawienia, infekcji czy uszkodzenia narządów.

W Polsce prawną matką jest kobieta, która urodziła dziecko, niezależnie od tego, czy komórki jajowe pochodziły od niej czy od dawczyni.

Ustawa gwarantuje anonimowość dawczyni, ale jednocześnie dziecko może w przyszłości mieć prawo do poznania danych genetycznych, jeśli prawo się zmieni i umożliwi dostęp do takich informacji. Obecnie nie ma obowiązku ujawniania takich informacji dziecku.

Tak, większość uprawnionych ośrodków in vitro prowadzi wewnętrzne bazy dawczyń komórek jajowych. Zwykle są to osoby anonimowe. Wybór dawczyni może uwzględniać pewne cechy (np. grupa krwi, fenotyp), jednak dane osobowe nie są ujawniane.

Koszty różnią się w zależności od kliniki i zakresu procedur, jednak zazwyczaj zamykają się w przedziale od kilku do kilkunastu tysięcy złotych za jeden cykl stymulacji i transferu. Należy też wziąć pod uwagę wydatki na wizyty kontrolne, leki oraz ewentualne dodatkowe procedury (kriokonserwację, diagnostykę genetyczną itp.).

Aktualnie (stan na 2024 rok) w Polsce nie istnieje ogólnokrajowy program refundacji in vitro z dawstwem komórek jajowych ze środków NFZ. Czasem lokalne samorządy oferują dofinansowania (tzw. programy miejskie), ale zwykle nie pokrywają one wszystkich kosztów procedury. Warto sprawdzić dostępne opcje w miejscu zamieszkania.

W przypadku dawstwa komórek jajowych, dawczyni przekazuje niezapłodnione komórki jajowe, które następnie są zapładniane nasieniem partnera biorczyni lub dawcy nasienia i przenoszone do macicy biorczyni. W dawstwie zarodków przekazywane są już zapłodnione zarodki, często nadliczbowe po procedurach IVF u innej pary.

Skuteczność zabiegu zależy od wieku biorczyni, jakości komórek dawczyni oraz doświadczenia danej kliniki. Średnio szanse na ciążę w jednym cyklu in vitro z dawstwem komórek jajowych mieszczą się w przedziale 40–60%, choć w niektórych ośrodkach mogą być wyższe. Istotną rolę odgrywa również stan zdrowia biorczyni oraz jakość zarodków.

Najczęściej dotyczą anonimowości dawczyni i prawa dziecka do poznania swojego genetycznego pochodzenia, a także kwestii finansowych (czy i w jakim stopniu wynagradzać dawczynię). Obawy budzi też ryzyko „handlu” komórkami jajowymi i wykorzystywania kobiet w trudnej sytuacji ekonomicznej.

Tak, w Polsce dozwolone jest tzw. „social freezing”. Kobieta może zdecydować się na zamrożenie własnych komórek jajowych, aby w przyszłości móc je wykorzystać do in vitro. Jednak przekazanie ich innej osobie (jako dawczyni) wymaga przejścia przez procedury ustawowe i uzyskania statusu dawczyni w odpowiednim ośrodku.