Γυναικεία Υπογονιμότητα στην Ελλάδα: Αιτίες, Διάγνωση και Θεραπεία

Φωτογραφία του συγγραφέα
Ζάππελφιλιπ Μαρξ
Εξέταση γυναίκας σε ελληνική κλινική γονιμότητας

Η υπογονιμότητα ορίζεται ως η αδυναμία επίτευξης εγκυμοσύνης μετά από 12 μήνες τακτικής, μη προστατευμένης επαφής. Περίπου το 15% των ζευγαριών στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν πρόβλημα υπογονιμότητας – στο 50% των περιπτώσεων η αιτία εντοπίζεται στη γυναίκα.

Ορισμός: Πρωτοπαθής vs. δευτεροπαθής υπογονιμότητα

Πρωτοπαθής: Ποτέ δεν έχει επιτευχθεί εγκυμοσύνη.
Δευτεροπαθής: Υπογονιμότητα μετά από προηγούμενη εγκυμοσύνη.

Κύριες αιτίες

Οι αιτίες διακρίνονται σε ορμονικές, ανατομικές, γενετικές και περιβαλλοντικές.

1. Πολυκυστικές ωοθήκες (PCOS)

Το PCOS αφορά το 6–10% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας στην Ελλάδα. Η αντίσταση στην ινσουλίνη και τα αυξημένα ανδρογόνα προκαλούν ακανόνιστους ή ανύπαρκτους κύκλους.

  • Διάγνωση: Κριτήρια Ρότερνταμ – ακανόνιστοι κύκλοι, υπερανδρογοναιμία, πολυκυστικές ωοθήκες στον υπέρηχο.
  • Θεραπεία:
    • Απώλεια βάρους 5–10% μειώνει τα ανδρογόνα.
    • Μετφορμίνη βελτιώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη.
    • Λετροζόλη αυξάνει το ποσοστό ζωντανών γεννήσεων (27,5% έναντι 19,1% με κλομιφαίνη).

2. Διαταραχές ωορρηξίας χωρίς PCOS

Διαταραχές του θυρεοειδούς (υπο- ή υπερθυρεοειδισμός) και υπερπρολακτιναιμία εμποδίζουν την ωορρηξία.

  • Διάγνωση: TSH, fT3/fT4, προλακτίνη (ημέρες 2–5 του κύκλου).
  • Θεραπεία: Θυροξίνη για υποθυρεοειδισμό, βρωμοκρυπτίνη για υπερπρολακτιναιμία.

3. Ενδομητρίωση

Η ενδομητρίωση προκαλεί φλεγμονή και συμφύσεις στη λεκάνη, μειώνοντας τη γονιμότητα.

  • Διάγνωση: Λαπαροσκόπηση με ιστολογική επιβεβαίωση.
  • Θεραπεία: Ελάχιστα επεμβατική αφαίρεση αυξάνει το ποσοστό εγκυμοσύνης κατά 20–30%.

4. Παράγοντας σαλπίγγων

Συμφύσεις ή στενώσεις των σαλπίγγων, συχνά μετά από λοιμώξεις, εμποδίζουν τη μεταφορά του ωαρίου.

  • Διάγνωση: Υστεροσαλπιγγογραφία (ευαισθησία 65–95%).
  • Θεραπεία: Υδροτουμπάτιση ή χειρουργική αποκατάσταση, IVF σε σοβαρές περιπτώσεις.

5. Ανατομικές ανωμαλίες και ινομυώματα

Δυσμορφίες της μήτρας και ινομυώματα δυσχεραίνουν την εμφύτευση.

  • Διάγνωση: 3D υπέρηχος, υστεροσκόπηση.
  • Θεραπεία: Υστεροσκοπική αφαίρεση αυξάνει το ποσοστό ζωντανών γεννήσεων κατά 30–40%.

6. Γενετικοί και ανοσολογικοί παράγοντες

Χρωμοσωμικές ανωμαλίες και αντισώματα κατά φωσφολιπιδίων εμποδίζουν την εμφύτευση.

  • Διάγνωση: Καρυότυπος, έλεγχος αυτοαντισωμάτων.
  • Θεραπεία: Χαμηλή δόση ηπαρίνης και ασπιρίνης αυξάνει την εμφύτευση σε APS.

7. Ιδιοπαθής υπογονιμότητα

Σε 15% των περιπτώσεων δεν εντοπίζεται αιτία. IUI (10–15% επιτυχία/κύκλο) ή IVF (30–35% επιτυχία/κύκλο) είναι οι κύριες επιλογές.

8. Ανδρικός παράγοντας

Στο 40% των ζευγαριών υπάρχει ανδρική συνεισφορά στην υπογονιμότητα.

  • Σπερμοδιάγραμμα: ≥15 εκατ./ml, κινητικότητα >40%, μορφολογία >4%.

Διαγνωστικά βήματα

  1. Λήψη ιστορικού και καταγραφή κύκλου
  2. Ορμονικό προφίλ (FSH, LH, AMH, TSH, προλακτίνη, οιστραδιόλη)
  3. Διακολπικός υπέρηχος (ωοθήκες, μήτρα, κύστεις)
  4. Υστεροσαλπιγγογραφία (σαλπιγγική διαβατότητα)
  5. Λαπαροσκόπηση για ενδομητρίωση ή συμφύσεις
  6. Γενετικός έλεγχος σε επαναλαμβανόμενες αποβολές

Ποσοστά επιτυχίας ανά ηλικία

  • <35 ετών: 30% ζωντανές γεννήσεις/εμβρυομεταφορά
  • 35–39 ετών: 20%
  • >40 ετών: 10%

Υποβοηθούμενες μέθοδοι: IUI vs. IVF

IUI: 10–15% επιτυχία/κύκλο
IVF: 25–35% ζωντανές γεννήσεις/κύκλο

Πότε να ξεκινήσετε έλεγχο

– Γυναίκες >35 ετών: μετά από 6 μήνες προσπάθειας
– Γυναίκες <35 ετών: μετά από 12 μήνες προσπάθειας

Πρακτική λίστα ελέγχου

  • Καταγραφή κύκλου (θερμοκρασία, τραχηλική βλέννα, συμπτώματα ωορρηξίας)
  • Συγκέντρωση ιατρικών εξετάσεων και φαρμάκων
  • Ραντεβού για υπέρηχο και HSG
  • Έλεγχος ασφαλιστικής κάλυψης

Τρόπος ζωής και διατροφή

Ιδανικό BMI 20–24 και μεσογειακή διατροφή ενισχύουν τη γονιμότητα.

  • 400 μg φολικού οξέος/ημέρα και 1 g ωμέγα-3
  • 150 λεπτά μέτριας άσκησης/εβδομάδα
  • Αποφυγή τρανς λιπαρών και επεξεργασμένων τροφίμων

Περιβαλλοντικοί παράγοντες και τοξίνες

Διαταράκτες ορμονών όπως BPA και φθαλικές ενώσεις μειώνουν την ποιότητα των ωαρίων.

  • Χρήση γυάλινων ή ανοξείδωτων δοχείων αντί για πλαστικά
  • Βιολογικά τρόφιμα για μείωση φυτοφαρμάκων
  • Φιλτραρισμένο νερό για προστασία από βαρέα μέταλλα

Συμπέρασμα

Η γυναικεία υπογονιμότητα είναι πολυπαραγοντική αλλά συχνά αντιμετωπίσιμη. Η σωστή διάγνωση, η εξατομικευμένη θεραπεία και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες εγκυμοσύνης στην Ελλάδα. Συνεργαστείτε με εξειδικευμένο κέντρο γονιμότητας και ακολουθήστε τις επιστημονικές οδηγίες.

Αποποίηση ευθύνης: Το περιεχόμενο του RattleStork παρέχεται μόνο για γενικούς ενημερωτικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς. Δεν αποτελεί ιατρική, νομική ή επαγγελματική συμβουλή· δεν εγγυάται συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Η χρήση των πληροφοριών γίνεται με δική σας ευθύνη. Δείτε τον πλήρη αποποιητικό όρο.

Συχνές ερωτήσεις (FAQ)

Η αδυναμία επίτευξης εγκυμοσύνης μετά από 12 μήνες τακτικής, μη προστατευμένης επαφής, χωρίς σοβαρή ανδρική αιτία.

Γυναίκες κάτω των 35 ετών μετά από 12 μήνες, άνω των 35 ετών ή με παράγοντες κινδύνου μετά από 6 μήνες.

Ποιες εξετάσεις περιλαμβάνει ο έλεγχος;

Ιστορικό, ορμονικές εξετάσεις (FSH, LH, AMH, TSH, προλακτίνη), υπέρηχος και HSG για τις σάλπιγγες.

Ποια είναι τα βασικά συμπτώματα του PCOS;

Ακανόνιστοι κύκλοι, ακμή, υπερτρίχωση και πολυκυστικές ωοθήκες στον υπέρηχο.

Πώς διαγιγνώσκεται η ενδομητρίωση;

Με λαπαροσκόπηση και ιστολογική επιβεβαίωση.

Πότε είναι απαραίτητη η υστεροσαλπιγγογραφία;

Σε υποψία σαλπιγγικής απόφραξης ή δυσμορφίας μήτρας.

Τι σημαίνει ιδιοπαθής υπογονιμότητα;

Όταν δεν εντοπίζεται αιτία παρά τον πλήρη έλεγχο – αφορά το 10–15% των περιπτώσεων.

Πώς επηρεάζει η ηλικία τη γονιμότητα;

Μετά τα 35 μειώνεται ο αριθμός και η ποιότητα των ωαρίων, μετά τα 40 αυξάνεται ο κίνδυνος αποβολής.

Βοηθά ο τρόπος ζωής και η διατροφή;

Ναι: μεσογειακή διατροφή, άσκηση, διαχείριση στρες και φυσιολογικό βάρος βελτιώνουν τις πιθανότητες.

Ποιες ορμονικές εξετάσεις γίνονται;

FSH, LH, οιστραδιόλη, AMH, TSH, προλακτίνη και σε ορισμένες περιπτώσεις ινσουλίνη ή κορτιζόλη.

Τι είναι η λαπαροσκόπηση;

Ελάχιστα επεμβατική εξέταση της λεκάνης, π.χ. για ενδομητρίωση.

Πότε συνιστάται IVF;

Σε σαλπιγγική απόφραξη, χαμηλό AMH, σοβαρή ενδομητρίωση ή ιδιοπαθή υπογονιμότητα μετά από αποτυχία άλλων θεραπειών.

Τι ρόλο παίζει το ανοσοποιητικό;

Αυτοαντισώματα (π.χ. αντιφωσφολιπιδικά) εμποδίζουν την εμφύτευση και ελέγχονται με αιματολογικές εξετάσεις.

Πόσο σημαντικό είναι το AMH;

Το AMH δείχνει το απόθεμα ωαρίων και βοηθά στον σχεδιασμό θεραπείας.

Υπάρχουν φυσικά συμπληρώματα που βοηθούν;

Φολικό οξύ, D-Chiro-Inositol και ωμέγα-3 βοηθούν συμπληρωματικά, αλλά δεν αντικαθιστούν την ιατρική θεραπεία.